Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Ve ölenler, yaralananlar. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Oyunun kahramanı Mavi. . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . . . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Ne diyor Mavi oyunda. . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . . . . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. .

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . . . . Ve ölenler, yaralananlar. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . Oyunun kahramanı Mavi. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Ne diyor Mavi oyunda. . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları.